EMANET TÜFEKLE GELEN ŞAMPİYONLUK-1-

EMANET TÜFEKLE GELEN ŞAMPİYONLUK-1-
ÇAĞLA BAŞ, PARALİMPİK ATCILIKTA MİLLİ SPRCUMUZ. DOĞUŞTAN SPİNA BİFİDA RAHATSIZLIĞINA BAĞLI OMURİLİĞİNDEKİ AÇIKLIK SEBEBİYLE YÜRÜYEMİYOR. SPORA ANNESİNİ ISRARIYLA TEKERLEKLİ SANDALYE BASKETBOLLA BAŞLIYOR. ONA SERT GELEN BU SPOR NEDENİYLE ZAMANLA DAHA SAKİN BİR BRANŞ OLAN ATICILIĞA KAYIYOR ‘EMANET TÜFEKLE’ GELEN PARALİMPİK OYUNLAR VİZESİNİN HİKAYESİ İSE DİKKAT ÇEKİCİ. ANNESİ ONUN HAYATINDA BAMBAŞKA YERDE DURUYOR. ANNESİNİN ISRARI OLMASA BUGÜN EVDE ÇOCUĞUNU BAKAN BİR KADIN OLARAK KARŞIMIZDA DURUYOR OLACAKTI. ‘ SON BİR KEZ’ DENEDİ VE ŞAMPİYON OLDU. SONRASI VE DAHA ÖNCESİ, RÖPORTAJDA.


“BİR RADYO PROGRAMIYLA BAŞLADI MACERAM”
Benim spor yaşantım aslında bir radyo anonsuyla başladı. Annem tekerlekli sandalye basketbol sporu yapıldığını radyo anonsundan duymuş. Seni izlemeye götüreceğim dedi. Daha 11 yaşındaydım. Öyle bir şey olamaz , yanlış anlamışsındır dedim. Yok var dedi. Gideceğiz dedi ve birlikte maçları izlemeye gittik. Bana dediler ki ; ‘bizimle gelip antrenman yapabilirsin’. Yok dedim ben, çok korktum çünkü. Dan-dun sandalyelerle düşüyorlar,, hiç bana göre değildi, diye düşünüyordum. Ama daha sonra vazgeçemedim. Antrenmanlar başladım. Daha sonra profesyonel olarak U21 yaş altı kadın milli takımda,, U22 yaş altı erkek milli takımının tek kadın
sporcusu olarak dünya şampiyonasına gittim Fransa’ya.


“ÇEKİNGEN BAŞLADIĞIM SPORDA ATICILIK DİKKATİMİ ÇEKTİ.”
Tekerlekli sandalye basketbolu oynamayı sürdürürken 2009 yılında atıcılık spor branşının Ayhan Aktada olduğunu fark ettim ve çalışmalara başladım. Ordu’da kulüpteki arkadaşlarım yapıyorlardı, Türkiye şampiyonasına hazırlanıyorlardı. Ben de gittim ve dördüncü oldum ilk senemde. Gelecek vadettiğim için, seni milli takımda görmek istiyoruz dediler. Dünya kupasına katıldım Bodrum’da. Ve bu şekilde başlamış oldu atıcılık hikayem.

“VAZGEÇTİM. ANNEMİ KIRAMADIM. ŞAMPİYON OLDUM !”
Vazgeçtiğim zaman oldu. Bir dönem spor hiç ilgimi çekmemeye başladı. Başka problemlerim oldu belki kafamda ama atıcılığı bırakmak istedim. Ve çok ciddiydim, 2013 yılında bırakmaya karar vermiştim. Babam bana destek verdi , ‘Yapmak istemiyorsan yapma’ dedi ama annem ‘ Hayır sen bir emek verdin ve senin ne kadar iyi bir yere geleceğini biliyorum. Spor seni ayakta tutuyor. Ben senin annenim. Bunu yapmanı istiyorum ve yapacaksın’ dedi. Annemi hiç kırabilen bir insan değilim. O zaman dedim ki,‘ Tamam son kez senin için gideceğim ve geldiğimde bırakmış olacağım ‘ dedim. 2014 yılında dünya şampiyonasına gittim dünya ikincisi oldum. Çağla Baş’ın vazgeçmemesi için çevresinde güçlü insanlar vardı.. Başarabilecekmiydi, ne değişecekti hayatında. Sportif kariyerinde elde edeceği başarıların altında sırrı neydi. Silah emanet edilmez. Ancak o emanet silahla şampiyon oldu. Kim neden emanet etti silahını Çağla’ya.
Haftaya yazının ikinci bölümünde görüşmek üzere....

Saygılarımla,
Ayhan AKTAŞ