Bu dünyaya tekrar gelsem, Az ağlar çok gülerdim.. Çok da ciddiye almazdım her şeyi, içinden sağa çıkamayacağımı bildiğim dünyada..
Rahatça kahkahlar atardım.
Bu dünyaya tekrar gelsem,çimlerde yalın ayak koşardım.Salıncakta sallanır, insanların şaşkın bakışlarına aldırmadan.. Özgürce dolaşırdım sahilde boylu boyunca, denize ayaklarımı sokardım ıslanmak pahasına. Bembeyaz elbisem ile çimlere uzanırdım,kirlenmiş kirlenmemiş umrumda olmadan.
Bu dünyaya tekrar gelsem, gelsem,misafir odasında çocuklarımla daha çok vakit geçirirdim, koltuklara örtü örtmez, halı kirlendi diye kızmazdım ,Daha çok misafir ağırlardım, Fransızdantel örtülü yemek masasında, vitrinde durmazdı kristal bardaklar,altın yaldızlı fincanlarda kahveler içerdim uzun uzun muhabbetlerle..
Sandıklarda saklanmazdı o çok sevdiğim dantel örtüler...
Bu dünyaya tekrar gelsem,hayvanlar ile daha uzun vakit geçirirdim,ve evlat edinirdim birkaç Tekir kediyi. Koltukları, perdeleri tırmalaması umurumda olmadan. Bol bol yazılar yazardım, daha çok kitap okurdum, gökyüzüne daha çok bakardım, yağmurda yürürdüm şemsiyesiz. Saksılara daha çok çiçek ekerdim. Asla bu kadar kaygılı ,mutsuz olmazdım. Bilirdim ölüm var, çok da sahiplenmezdim her şeyi...
Bu dünyaya tekrar gelsem, Bütün korkularımdan, kaygılarımdan arınırdım. Bilirdim ki, yaşanması gereken an 'şu an' çokta takılmazdım herşeye o ne dedi?bu ne dedi ?diye, günlerce kafa yormazdım...
Bu dünyaya tekrar gelsem,Kendimi daha çok severdim, önemserdim, aynadaki bana çok sevdiğimi söylerdim, Aşık olurdum sonunu düşünmeden hesapsız...
Ama dünyaya gelmenin tekrarı yok...
YORUMLAR